به نقل از «جام جم آنلاین»

عصر جدید تجارت آسیایی بدون اتکا به غرب

تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۳۴۰۳۱

به گزارش جام جم آنلاین، نفوذ و اهمیت اقتصادی آمریکا در آسیا رو به کاهش گذاشته است و اقتصادهای آسیایی در حال ادغام هستند؛  این یعنی تجارت آسیایی در حال ورود به دوره جدیدی است که کمتر به سمت غرب گرایش دارد. چین و آمریکا به‌عنوان دو اقتصاد بزرگ جهان در گذشته بزرگترین شرکای تجاری یکدیگر بودند، اما واشنگتن اکنون با کشورهای همسایه، یعنی کانادا و مکزیک تجارت بیشتری دارد و پکن نیز با کشورهای جنوب شرق آسیا.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

700سال پیش مسیرهای تجاری دریایی که از سواحل ژاپن تا دریای سرخ امتداد می یافت، مملو از کشتی های عربی و چینی بود که سرامیک، فلزات گرانبها و منسوجات را در سراسر منطقه حمل می کردند و مرکز تجاری موسوم به «سنگاپور» مشهور شد.

شبکه گسترده تجارت درون آسیایی با ورود امپراتوری های اروپایی نوظهور و پیدایش بازارهای فرا منطقه ای برای کالاهای آسیایی مختل شد و امروز روند مختل شده گذشته در حال پیکربندی مجدد است. 

الگوی «کارخانه آسیایی» اواخر قرن بیستم که در آن قاره اروپا محصولاتی برای مصرف‌کنندگان آمریکایی و اروپایی تولید می‌کرد، رونق و شکوفایی شگفت‌انگیزی به بازارهای چین، ژاپن، کره جنوبی و تایوان داده بود. در سال 1990 تنها 46 درصد تجارت آسیایی در داخل این قاره انجام و مقادیر زیادی کالا به سمت غرب سرازیر می شد. با وجود این، تا سال 2021 رقم بیان شده به 58 درصد رسید و انتظار می رفت به 69 درصدی اروپا نزدیک‌تر شود.

تجارت منطقه ای جریان سرمایه را بیشتر افزایش داده و دوران جدیدی از تجارت آسیایی پدید آمده است که آینده اقتصادی و سیاسی قاره کهن را تغییر خواهد داد. این دوره با رشد زنجیره‌های تأمین پیچیده‌ای آغاز شد که ابتدا در دهه 1990 بر روی ژاپن و سپس چین متمرکز شد. کالاهای واسطه‌ای (آن دسته از کالاها که درنهایت بخشی از محصولات نهایی می‌شوند) روانه کشورهای بیشتری شدند و به دنبال این جریان، سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی شکل گرفت.

سرمایه گذاران آسیایی اکنون 59 درصد سهام سرمایه گذاری خارجی منطقه خود را به استثنای مراکز مالی در هنگ کنگ و سنگاپور در اختیار دارند. در هند، اندونزی، مالزی، کره جنوبی و ژاپن سهم سرمایه گذاری مستقیم از آسیا بیش از 10 درصد افزایش یافت و به میان 26 تا 61 درصد رسیده است.

این روند پیامدهای سیاسی به دنبال خواهد داشت؛ ازجمله اینکه ایالات متحده نفوذ امنیتی خود را بر آسیا حفظ خواهد کرد، اما اهمیت اقتصادی آن رو به افول گذارده است. در این راستا سازمان همکاری دفاعی پنتاگون از موافقت وزارت امور خارجه آمریکا با فروش ۲۵ فروند جنگنده‌ اف-۳۵ به ارزش ۵ میلیارد دلار به کره جنوبی خبر داد؛ اقدامی که می‌تواند اعتراض کره شمالی را به دنبال داشته باشد.

علاوه بر این، تجارت و سیاستگذاران محلی به جای مشتریان و کشورهای دوردست، پذیرای همسایگان خود خواهند بود. 

با تداوم احداث کارخانه ها، افزایش مصرف و منبعی برای ذخیره پس انداز سالخوردگان آسیایی که ناامید از تأمین مالی پروژه ها هستند، انتظار می رود تجارت آسیایی به نقطه اوج خود نزدیک تر شود. عصر جدید تجارت آسیایی بیشتر بر عناصر منطقه ای متمرکز و کمتر غرب محور خواهد بود.

منبع: راهبرد معاصر

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: تجارت آسیایی سرمایه گذاران آسیایی کالاهای آسیایی تجارت آسیایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۳۴۰۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴

سودان جنوبی، بوروندی، جمهوری آفریقای مرکزی، جمهوری دموکراتیک کنگو و موزامبیک، فقیرترین کشورهای جهان در سال ۲۰۲۴ معرفی شده‌اند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جهان دارای ثروت و منابع کافی برای اطمینان از برخورداری کل نژاد بشر از استاندارد مناسب زندگی است. با این حال، مردم بسیاری از کشورهای جهان همچنان در فقر ناامیدانه زندگی می‌کنند که دلایل مختلفی برای آن وجود دارد. علاوه بر این استعمار، ضعف حاکمیت قانون، جنگ و ناآرامی‌های اجتماعی، شرایط آب‌وهوایی سخت یا همسایگان متخاصم و متجاوز از دلایل فقر کشورها به‌شمار می‌رود.

تعیین فقیرترین کشورهای جهان

تعیین یک دلیل واحد برای فقر طولانی‌مدت دشوار است. در حالی که تولید ناخالص داخلی سرانه اغلب معیار استاندارد در نظر گرفته می‌شود، جبران تفاوت در هزینه‌های زندگی و نرخ تورم با استفاده از برابری قدرت خرید (PPP) می‌تواند توانایی خرید افراد را در هر کشوری بهتر ارزیابی کند.

سودان جنوبی

سودان جنوبی به‌رغم داشتن ذخایر نفتی غنی فقیرترین کشور جهان است. این کشور با شکاف‌های اجتماعی، نابرابری، فساد و جنگ مواجه است. اکثریت جمعیت آن به کشاورزی سنتی مشغول هستند، اما خشونت و رویدادهای شدید آب‌وهوایی اغلب کشاورزان را از کاشت یا برداشت محصولات باز می‌دارد.

بوروندی

بوروندی کشوری محصور در خشکی و فاقد منابع طبیعی است. آسیب‌های ناشی از جنگ داخلی ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۵ عاملی در ارمغان رتبه دوم فقیرترین کشور جهان برای آن به‌شمار می‌رود. حدود ۸۰ درصد از ۱۳ میلیون شهروند بوروندی به کشاورزی معیشتی متکی هستند و ناامنی غذایی آن تقریباً دو برابر میانگین کشورهای آفریقایی جنوب صحرای آفریقا است. علاوه بر این، دسترسی به آب و فاضلاب در این کشور بسیار کم است و کمتر از پنج درصد جمعیت آن برق دارند. تورم این کشور در سال جاری حدود ۲۲ درصد پیش‌بینی می‌شود.

جمهوری آفریقای مرکزی

جمهوری آفریقای مرکزی سرشار از طلا، نفت، اورانیوم و الماس است، اما ساکنان این کشور بسیار ثروتمند، بسیار فقیر هستند، تا آنجا که جمهوری آفریقای مرکزی نزدیک به یک دهه در میان فقیرترین کشورهای جهان بوده است. این کشور با انتخاب موفق رئیس‌جمهور فعلی گام مهمی در جهت بازسازی ملی برداشته، اما بخش‌های وسیعی از آن همچنان تحت کنترل گروه‌های ضد دولتی و شبه نظامی است. با این وجود به‌رغم مشکلات و ناکامی‌ها، در سال‌های اخیر رشد متوسطی داشته که ناشی از صنعت چوب، احیای بخش کشاورزی و فروش مجدد جزئی الماس بوده است.

جمهوری دموکراتیک کنگو

جمهوری دموکراتیک کنگو از زمان کسب استقلال از بلژیک در سال ۱۹۶۰، چندین دهه متحمل دیکتاتوری خشونت‌بار، بی‌ثباتی سیاسی و خشونت مداوم شده است. حدود ۶۵ درصد از جمعیت تقریباً ۱۰۰ میلیونی این کشور با درآمدی کمتر از روزانه ۲.۱۵ دلار زندگی می‌کنند، هرچند این کشور منابع و پتانسیل لازم برای تبدیل شدن به یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقا و محرک رشد برای کل قاره را دارد. جمهوری دموکراتیک کنگو در حال حاضر بزرگ‌ترین تولید کننده کبالت در جهان و منبع اصلی مس در آفریقا است که برای تولید خودروهای الکتریکی ضروری است.

موزامبیک

موزامبیک غنی از منابع و دارای موقعیت استراتژیک است اما در دهه گذشته اغلب میانگین نرخ رشد تولید ناخالص داخلی بیش از هفت درصد را ثبت کرده است. با این حال همچنان در میان ۱۰ کشور فقیر جهان جای دارد. شرایط آب‌وهوایی شدید و بی‌ثباتی سیاسی از دلایل اصلی این امر به‌شمار می‌روند. البته اقتصاد این کشور همچنان در چرخه رشد قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ حدود پنج درصد رشد کند و در اواخر دهه به رشد دو رقمی برسد.

کد خبر 749989